İsviçre’de yabancılar ve sığınmacılar için farklı oturum tipleri bulunuyor. Her oturum tipi, sahip olduğu haklar ve sınırlamalar açısından farklılık gösteriyor. İşte İsviçre’deki temel oturum türleri
L Oturum İzni
Geçici Oturum: İsviçre’de kısa süreli çalışma veya eğitim amaçlı verilen bir izindir. Genellikle bir yılla sınırlıdır ve yenilenebilir.
Haklar: Belirli bir iş veya faaliyetle sınırlı olarak çalışma hakkı tanır. Süreli bir izindir ve kalıcı oturum yolunda sayılmaz.
B Oturum İzni
Uzun Dönem Oturum: İsviçre’de bir yıllık kalma hakkı sunar ve genellikle yenilenebilir. Çalışma, eğitim veya aile birleşimi gibi durumlar için verilir.
Haklar: Belirli bir kantonda ikamet zorunluluğu bulunabilir. Sosyal haklardan yararlanabilir ancak politik haklara sahip değildir.
C Oturum İzni
Kalıcı Oturum: İsviçre’de uzun süre ikamet eden ve entegrasyon koşullarını sağlayan yabancılara verilir.
Haklar: Kanton seçme özgürlüğü ve sınırsız çalışma hakkı sağlar. Ayrıca, sosyal yardım ve diğer birçok haktan yararlanabilir.
N Statüsü
Sığınma Başvurusu Yapanlar İçin: İltica sürecinde verilen geçici bir belgedir. Oturma izni yerine geçmez.
Haklar: Kişinin İsviçre’de sığınma başvurusunda bulunduğunu ve Göç Sekreterliği’nin (SEM) kararını beklediğini gösterir.
F Statüsü
Geçici Koruma Statüsü: İltica başvurusu reddedilen ancak geri gönderilmesi mümkün olmayan kişilere verilir.
Haklar: İsviçre’de geçici olarak kalma hakkı tanır. Çalışma izni belirli şartlarda verilir. Sosyal yardımlar kısıtlıdır.
S Statüsü
Kitlesel Kaçış Durumları İçin: 11 Mart 2022’de Ukrayna’dan gelen mülteciler için aktif hale getirilen bu statü, savaş veya kriz bölgelerinden gelen korunmaya muhtaç kişilere verilir.
Haklar: Geçici olarak İsviçre’de kalma ve çalışma hakkı tanır ancak oturma izni değildir.
İsviçre’deki oturum türleri, bireylerin statüsüne ve ihtiyaçlarına göre değişiklik gösterir. Sığınmacılar ve diğer yabancılar için farklı haklar ve sınırlamalar söz konusu olduğundan, bu oturum tiplerinin ayrıntılarını ve süreçlerini anlamak büyük önem taşır.